Telefoon!! Dat was papa, of ik meega vanavond naar opa in het ziekenhuis. Tuurlijk ga ik even mee op bezoek, alleen met lege handen aankomen is ook zo... Dus... even snel een amigurumi haken. Wat?? Een hondje, een trouwe viervoeter die niet van zijn zijde wijkt. Hoe?? Plaatjes zoeken op internet, een beetje van dit, een beetje van dat en dit is het resultaat: Een lief, klein schatje is het geworden :-D Heel eerlijk, hij was bij opa nog niet klaar... Ik werd gebeld dat papa bijna voor de deur stond toen ik zn laatste oortje aan het vastmaken was, maar een halsbandje had hij toen nog niet. Materialen in mn tas, bij opa een halsbandje gemaakt, aan opa gegeven en foto's gemaakt natuurlijk ;-) Hij staat nu op het plankje, bij de hondenkaart. Zo kan opa er mooi naar kijken vanuit zn bed :-)